Had üzerine…
Kenan Çığır
Aşk güzeldir. Aşık olmak da.
Çocuğunuza bile “Bunu mu buldun bula bula?” diyemezsiniz.
Her hangi gönülün nereye konacağı sizin haddinize değildir.
Eğer o birliktelikte çocuğunuzun göremediği aksaklıklar varsa münasip dille anlatırsınız. Çocuğunuzu iyi yetişdirdiyseniz zaten kısa bir süre içinde doğruyu görecektir, beklenen bu olmalıdır. Yanlışları açık yüreklilikle dillendirecek; ya düzelterek devam edecek ya da başka konacak üç harfli arayacaktır. (O değil!!! Kastettiğimiz AŞK.)
İnsanların; hangi dine ve neye inandığı, hangi partiyi ya da hangi takımı tutacağı sizin işiniz değildir.
Din tartışılacak bir konu değildir. İnsan bir dine mensupsa ve hararetle o dinin gereklerini savunuyorsa tek bir şey bekleyebilirsiniz. Eylem ve söylem birlikteliği.
Bebek tecavüzlerini bahane ederek şeriat isteyen bir zavallı, tekstil firmasının lansmanında gencecik modern kızları manken yapıyor ve bundan rant bekliyorsa, “Az dik duraydın” diye çığlık atmayın.
Bugün din ile yaşadığını söyleyip de bundan çıkar sağlamayan insan sayısı hiç de az değil. Ya din adına yapılan vahşeti, zulümü, sahtekarlıkları; görmezden, duymazdan, bilmezden gelenlerin sayısı?
Yani dini değil, insanlığın geldiği bu zavallı durumu tartışalım, tartışabilirsek…
Bu ülkede iktidar partisini tutanlar da körü körüne futbol takımı tutanlar da ne acı ki aynı ruh haline sahip. Ülke insanın kimliğine, bir yerlere ait olma duygusu zıpkın gibi saplanmış. Çıkar çıkarabilirsen. Tamam bir yerlere ait hisset kendini, eyvallah da… Kişiliğini, onurunu, aklını, geleceğini de satma kardeşlik, satma.
En büyük, en başarılı, en profesyonel, en mükemmel olan senin tuttuğun; diğerleri zavallı, silik, ezik, başarısız, yok hükmünde her ne hikmetse.
Yapılan hataları, içindeki soytarıları, yalanı, talanı, hırsızlığı, sahtekarlığı, ŞEREFSİZLİĞİN GÜCÜ ADINA kimse dillendirmiyor. Kimse mahallesine söz söylemiyor, söyletmiyor.
Hep aynı savunma güdüsü:
“Ama siz de…”
Kaç kuşak geçer, kaç kuşak sonra bu yozlaşma biter, kaç kuşak daha telef olur bilemem de:
Kendi mahalesinin yanlışlarını açık yüreklilikle dillendirecek birileri olmalı ki, biz de; inançın, aidiyet duygusunun, samimiyetin, eylem ve söylem birlikteliğinin tadını çıkartalım.
Aşk, inanç, aidiyet güzeldir.
Bir de bokunu çıkartmasak.