Onun “Acaba nerede hata yaptık?” sorusuna yanıtı vardı
GÜRSEL KÖKSAL
“Anavatanındaki işsizlik nedeniyle leylek Hasan, çalışmak ve ailesini geçindirebilmek için Almanya‘nın Bavyera Eyaletindeki bir tavuk fabrikasına misafir işçi olarak gelmiş.
Seneler sonra tilki Alois, leylek Hasan‘ın halen Almanlar gibi olmadığını, uyum sağlayamadığını, kültürü benimseyemediğini düşünmüş ve iş arkadaşını topluma kazandırmak için, evine yemeğe davet etmiş.
Tilki Alois Bavyera usülü domuz etli bir lahana çorbası pişirmiş. Misafirinin dini inançları nedeniyle domuz eti yemediğini hiç düşünmemiş. Leylek Hasan aç kalırken, tilki Alois ağzını şapırdata şapırdata yemekleri bitirmiş.
Leylek Hasan evine dönerken ‘Şu tilki Alois‘u bir de ben davet edeyim de, misafirperverliği öğrensin!’ demiş, kendi kendine.
Ertesi gün hemen davet etmiş…
Leylek Hasan ile eşi bol sarımsaklı koyun eti kızartması hazırlamışlar. Yemek üstüne de baklava yapmışlar.
Gelgörelim ki, zavallı Tilki Alois bunlardan hiç yiyememiş. Aç karınla evine dönerken ‘Acaba nerede hata yaptık?’ diye düşünmüş.”
Öykü, eğitimci çift Volker Mergner‘le İnci Hilbert‘in „Tilki ve Leylek / Yabancılar dostlarımız oluyor“ başlığı altında yayınlanan 3 dilli (Türkçe, Almanca, İngilizce) kitaplarından alındı.
Mergner ve Hilbert, Fransız yazar La Fontaine‘nin 350 yıl önce yayınlanan masalını günümüze uyarlayarak, Almanya‘daki „öncü kültür“ tartışmalarını dokunuyorlardı.
Mergner ve Hilbert‘in bu kitabı, daha önce yayınlanan diğerleri gibi öncelikle çocuklara yönelik. Ancak neredeyse 60 yılı bulacak Türkiye‘den Almanya‘ya göç sürecine halen „öncü kültür“ tartışmaları eşlik ediyor. Buna herkesin anlayabileceği bir dille ince bir eleştiri getiren bu öykü ve bunun benzeri diğerleri rahatlıkla yetişkinlere de önerilebilir.
Kısa bir süre önce yaşamını yitiren Volker Mergner, eşi İnci Hilpert ve meslektaşları Şenay Karaoğuz‘la birlikte son yıllarda bunun gibi öyküllerin yer aldığı kitaplar kaleme almıştı. İki ya da üç dilli yayınlanan bu kitaplar, onun kalem ve fırçasından çıkan resimler, çizimler eşliğinde yayınlanmıştı. Karagöz ve Hacıvat öykülerini Almanya’ya uyarladıkları kitap da bunlardan…
Uzun yıllar Frankfurt‘ta öğretmen olarak görev yapan Mergner, „Almanya gibi bir göç toplumunda birlikte yaşamın, tüm toplum kesimlerinin birbiriyle iletişime geçmesiyle mümkün kılanabileceği“ni savunuyordu. Özellikle çeşitli kökenlerden çocukların birarada oldukları ortamlarda okunması, tartışılması amacıyla kaleme alınan çok dilli kitaplarla da bu iletişimin mümkün olduğunca erken başlamasına katkıda bulunmayı hedefliyordu.
Mergner, aktif öğretmenlik dönemlerinin ardından, bir kenara çekilip, emeklilik dönemini keyifle geçirmeyi değil, eğitimcilik deneyim ve birikimlerini topluma sunmayı tercih etmişti. Bu dönemde birçok göçmen kökenli ailenin çocuğuna hiçbir maddi karşılık almadan özel eğitim ve kurslar vermeyi sürdürdü. Sığınmacı ailelerin çocuklarının ellerinden tuttu, derslerine yardım ederek, ancak düzgün bir eğitimle ayakta kalabilecekleri yeni yaşamlarına katkıda bulundu.
Bir yandan da eşiyle birlikte kitaplar yazdı. Yazdıkları öyküleri kukla tiyatrosuna uyarladılar. Oyunların sahlenmesini de kendileri yaptılar. Üstelik kukla figürleri dahil, tiyatronun tüm materyalini de bizzat kendileri hazırlıyorlardı.
Frankfurt Uluslararası Kitap Fuarı (2016). Volker Mergner, bir öğrencisi için kitabını imzalıyor…
Volker Mergner, Almanya’dan çok uzak bir yerde, Tanzanya‘da dünyaya gelmişti (1935). İkinci Dünya Savaşı başladıktan sonra annesi ve kardeşleriyle birlikte, faşizmin egemenliği altındaki Almanya’ya döndüler. Çocukluğu Würzburg‘da geçti. Darmstadt Teknik Üniversitesi ve Franfurt Goethe Üniversitesi‘ndeki yüksek öğrenimini 1963‘te tamamladı. Hessen eyaletindeki çeşitli okullarda fizik ve sosyal bilimler öğretmeni olarak görev yaptı. Çeşitli sosyal kuruluşa gönüllü olarak destek verdi.
Eğitimcilerin hakları için mücadeleye katıldı, Sosyalist Öğretmenler Birliği’ne üye oldu, Eğitim ve Bilim Sendikası‘nın (GEW) aktif üyeleri arasında yer aldı. Onursal üyesi olduğu GEW‘in Almanya‘daki eğitim sisteminin, programlarının, eğitimcilerin ülkenin sosyal gerçeklerine, yani çok kültürlü göç toplumuna uygun hale getirilmesi için yürüttüğü mücaledelenin ön sıralarında oldu.
Hessen eyaletindeki yabancı işçilerin ve ailelerinin yaşam ve çalışma koşullarının, sosyal ve siyasal haklarının iyileştirilmesi için 70’li yılların başında kurulan “Hessen’deki Yabancı Hemşeriler Girişimi”nin (Initiativausschuss Ausländische Mitbürger in Hessen) çalışmalarına katıldı.
Eşiyle birlikte üyesi olduğu Frankfurt Türk Halkevi’nin çalışmalarını destekledi.
Eşiyle birlikte Frankfurt Bergen Enkheim‘da yaşayan Volker Mergner, bir süredir mücadele ettiği hastalığa yenik düşerek, 12 Mayıs günü son nefesini verdi. Yakınları, dostları ve öğrencileri onu 30 Mayıs Çarşamba günü gerçekleştirilecek cenaze töreniyle (“Heilgenstock Parkfriedhof”, saat 12.45) sonsuzluğa uğurlayacaklar.