Şair Şükrü Erbaş, KHK ile kamudan ihraç edildikten sonra 131 açlık grevinde olan Nuriye Gülmen ve Semih Özakça için Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a sosyal medya hesabından açık çağrıda bulundu. F Tipi cezaevleri sürecinde, Aydın ve Sanatçı Girişimi’nin sözcüsü olarak o süreçte yaşanan acıları gün be gün yaşadığını kaydeden Erbaş, “O acılar bugün iki kişinin varlığında tekrarlanıyor… Şu son zamanlardaki öfkenizle beni duymanız, duysanız da önemsemeniz pek mümkün görünmüyor ama ben, sizin şahsınızda hem kendime, hem topluma, hem bütün sorumlulara sesleniyorum: insanın öfkesinin de, intikam duygusunun da bir durak noktası olmalı değil mi?
Sayın Cumhurbaşkanı, Nuriye ve Semih’i ölümün elinden almak yalnızca sizin elinizdedir ve sizi hiçbir şekilde küçük düşürmeyecektir. Böyle bir adım size, devlet tarafından otelendiğiniz, ezildiğiniz zamanları bir daha anımsama fırsatı verecektir” diye yazdı.
İşte ünlü şairin Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a açık Nuriye Gülmen ve Semih Özakça çağrısı:
Sayın Recep Tayyip Erdoğan! Size, ülkenin Cumhurbaşkanı olduğunuz için yazıyorum. Parti Başkanı kimliğiniz yazma konumun dışındadır.
Yazmak için bu coğrafyanın her insanı kadar bir hakkım olduğuna inanıyorum. O da Edip Cansever’in, “ne gelir elimizden insan olmaktan başka” dizesindeki duygudan, haktan ve sorumluluktan fazla bir şey değil. Ben, F Tipi cezaevleri sürecinde, Aydın ve Sanatçı Girişimi’nin kurucularındandım, sözcüsüydüm. O süreçte yaşanan acıları gün be gün bilirim. O acılar bugün iki kişinin varlığında tekrarlanıyor.
Şu son zamanlardaki öfkenizle beni duymanız, duysanız da önemsemeniz pek mümkün görünmüyor ama ben, sizin şahsınızda hem kendime, hem topluma, hem bütün sorumlulara sesleniyorum: insanın öfkesinin de, intikam duygusunun da bir durak noktası olmalı değil mi?
SAYIN CUMHURBAŞKANI, NURİYE VE SEMİH’İ ÖLÜMÜN ELİNDEN ALMAK YALNIZCA SİZİN ELİNİZDEDİR VE SİZİ HİÇBİR ŞEKİLDE KÜÇÜK DÜŞÜRMEYECEKTİR. BÖYLE BİR ADIM SİZE, DEVLET TARAFINDAN ÖTELENDİĞİNİZ, EZİLDİĞİNİZ ZAMANLARI BİR DAHA ANIMSAMA FIRSATI VERECEKTİR. BUNU HİÇ HAFİFE ALMAYIN. UNUTMAYIN Kİ SİZİ BUGÜNLERE, O MAZLUM GÜNLERİNİZ GETİRDİ.
Nuriye ve Semih’e, işlerine dönme imkâni tanıyınız. Siz de biz de biliyoruz ki, bunu da sizden başka yapacak bir kurum yok! Farkındaysanız, “zaten yasal hakları” demiyorum. Bu da tartışma noktasını geçti!
İki gencecik insanın ölümü, ne sizi başarılı kılacaktır, ne bizi çaresiz düşürecektir! siz de, biz de insan olma onurunu, insana inanma sevincini, şu simsiyah zamanların ortasında bir kez olsun yaşamış olacağız.
Hepsi bu. Zaman saniyelere dayandı. Topluma bir soluk aldırınız…”